قارچ ها بر خلاف قلمرو گیاهان و جانوران موجودات زنده در قلمرو قارچ ها هستند.
اگرچه معمولاً با بیماری ها یا مسمومیت هایی که ایجاد می کنند به میدان می آیند، اما در واقع موجودات زنده ای هستند که فواید و کاربردهای بی شماری در طبیعت و زندگی انسان دارند.
قارچ های طبیعت؛ خوراکی، غیر قابل خوردن و سمی هستند.
حدود 300 گونه قارچ دنبلان در ایران وجود دارد.
برخی از این قارچ های طبیعت جمع آوری شده برای مصرف در بازارهای عمومی به فروش می رسند و برخی نیز صادر می شوند.
در این میان، قارچ مورل (گونه مورچلا)، قارچ خرس (Boletus edulis)، قارچ خراطین (Hydnum repandum)، قارچ ترافل (Tuber sp.)، قارچ Kema (Terfezia sp.)، خونی، از نظر طعم ترجیح داده می شوند.
قارچ (Lactarius deliciosus))، قارچ تخم مرغی (Cantharellus cibarius)، قارچ سزار یا امپراتور (Amanita caesarea).
قارچ مانند دنیا یکی از منابع غذایی مهم برای رفع کسری غذایی در کشور ماست.
قارچ های غیر خوراکی اگرچه سمی نیستند، اما به دلیل ساختار سخت، بوی بد و طعم آن قابل خوردن نیستند.
قارچ های این گروه برای مصرف غذایی مناسب نیستند.
اما قارچ های دارویی که در حفاظت از سلامت انسان و درمان بیماری ها به دلیل پلی ساکاریدها و مواد فعال زیستی موجود در آنها استفاده می شود، اگرچه مصرف نمی شوند، در این گروه قرار می گیرند.
به قارچ هایی که به دلیل مواد سمی موجود در آنها سلامت انسان را تهدید می کند «قارچ سمی» می گویند.
قارچ های سمی می توانند باعث مشکلات خفیف یا جدی سلامتی یا حتی مرگ شوند.
در دنیا و کشور ما مسمومیت‌هایی که در اثر مصرف قارچ‌های طبیعت رخ می‌دهد به کرات مشاهده می‌شود.
میزان مسمومیت با قارچ؛ بسته به آب و هوا، سبک زندگی و عادات تغییر می کند.
تا به امروز حدود 100 گونه قارچ سمی در ترکیه شناسایی شده است، اما حدود 10 گونه از آنها به عنوان قارچ های سمی کشنده طبقه بندی می شوند.
بیشترین موارد مرگ و میر ناشی از مسمومیت با قارچ در بین افرادی رخ می دهد که از مناطق روستایی به شهرهای بزرگ مهاجرت کرده و در نزدیکی جنگل های مناطق اطراف شهرها ساکن شده اند.
حوادث مسمومیت با قارچ به طور مکرر در رسانه ها به ویژه در دوره های بهار و پاییز مطرح می شود.
