قوام یک محصول صابون به طول زنجیره اسیدهای چرب آزاد شده بستگی دارد.
اسیدهای چرب با زنجیره بلند مانند اسید استئاریک یا اسید پالمیتیک تمایل به قوام بیشتر دارند.
با این حال آنچه تعیین کننده است این است که آیا نمک های پتاسیم یا سدیم اسیدهای چرب تشکیل می شوند.
اگر هسته صابون آنتی باکتریال دتول از چسب صابون با افزودن کلرید سدیم به دست آید، یک صابون جامد به نام صابون هسته تشکیل می شود.
از طرف دیگر، اگر با پتاس سوزاننده و نمک های پتاسیم کار کنید، نمک های پتاسیمی اسیدهای چرب تشکیل می شوند که بر خلاف نمک های سدیم، نرم تا چرب و مرطوب هستند. شما صابون های نرم دریافت می کنید.
صابون ها مخلوطی از نمک های قلیایی با زنجیره بلند اسیدهای چرب مختلف هستند و سورفکتانت ها، به طور دقیق تر، سورفکتانت های آنیونی هستند.
مولکول های صابون خواص خود را مدیون این واقعیت هستند که از یک زنجیره هیدروکربنی طولانی و آب گریز (آب گریز) و یک بخش جذب کننده آب (آب دوست) به نام گروه کربوکسیلات (-COO-) تشکیل شده اند.
صابون ها به درستی در آب حل نمی شوند، اما به اصطلاح میسل تشکیل می دهند.
در آب خالص، میسل ها (شکل 1) بسیار کوچک هستند و دیده نمی شوند.
در داخل این “قطرات” کوچک زنجیره های هیدروکربنی طولانی و غیرقطبی وجود دارد، در حالی که انتهای قطبی به داخل آب بیرون زده است.
بارهای روی انتها مانع از جمع شدن میسل ها می شود.
صابون ها کشش سطحی (به طور کلی تر: کشش سطحی) آب را کاهش می دهند زیرا روی سطح آب نیز می نشینند.
این اثر به آب اجازه می دهد تا با سطوح بسیار شدیدتر تماس پیدا کند، به این معنی که اثر پاک کنندگی واقعی صابون و آب فقط در مکان های غیرقابل دسترس آشکار می شود.
“حل شدن چربی” (روغن، گرد و غبار، کثیفی) از سطحی که باید تمیز شود و حذف آن از طریق آب شستشو، اثر پاک کنندگی واقعی صابون است.
گروه های هیدروکربنی طولانی مولکول های صابون به راحتی در قطرات کوچک چربی حل می شوند (شکل 3). با این حال، انتهای قطبی به داخل آب اطراف بیرون زده است.
قطره چربی در نهایت به طور کامل توسط مولکول های صابون پوشانده می شود و از سطح جدا می شود تا تمیز شود.
تعداد زیادی قطرات چربی و روغن که با مولکول‌های صابون پوشانده شده‌اند، یک امولسیون به نام ← در آب تشکیل می‌دهند که می‌توان آن را در پایان فرآیند شستشو با شستشو با آب تازه حذف کرد.
